درود
خواجه زهرا را خاست كه كمنتي بگوذارندني و روي ها كم بكردندي و فوزي به دلان بگوذاشتندندي
دريغ كه اين حشم و نديمان (معلمان و گروهي بروبچ ز) و مطربان (تلفون هاي همراه) آبرو ببردندي و اين فرانت آو فادر و مادر ما را بسي خچل.
البت حال نفيسارا ديگر است (دوم و سوم په رو شاخشه)
